काठमाडौं । साहित्यकार मदनमणी दीक्षितको ९७ वर्षको उमेरमा आफ्नै निवासमा निधन भएको छ । निमोनियाका कारण गत साता ललितपुरको सुमेरु अस्पतालमा भर्ना भएका उनलाई बुधबार ‘डिस्चार्च गरी निवास कालिकास्थान ल्याइएको थियो । निवासमा शौचालय जाँदा बेहोस भएका उनलाई कमलपोखरीस्थित हिमाल अस्पताल लगेपछि चिकित्सकले मृत घोषणा गरेका थिए । उनको मुटु, मिर्गौला र श्वासप्रश्वाससम्बन्धी समस्या थियो । बाबु लक्ष्मणमणि आचार्य दीक्षित र आमा विष्णुकुमारीका सन्ताका रूपमा गैरीधारा, काठमाडौंमा जन्मिएका थिए । उनको साहित्यिक विकासमा ठूलो योगदान रहेको छ । उनको पहिलो रचनाका रूपमा वि।सं। २०१९ मा रूपरेखामा ‘कसले जित्यो कसले हार्‍यो, शीर्षक कथा प्रकाशित भएको थियो । लामो समय पत्रकारिता गरेका मदनमणि उपन्यास, कथालेखन आदिमा चर्चित रहे ।
उनका चर्चित कृतिहरुमा माधवी उपन्यास, वि.सं. २०३९, चरैवेति निबन्ध संग्रह, विसं. २०४४, त्यो युग निबन्ध संग्रह, विसं २०४७, हाम्रा ती दिन निबन्ध, विसं २०२९, म रुँदै बिर्सन्छु संस्मरण, विसं २०२७, बर्लिन डायरीका पाना यात्रावर्णन, सन् १९८४, लाखौं शिशुहरू लिफ्ट मागिरहेछन्, मेरी आमाको प्रश्नलाई आज जवाफ चाहिएको छ, कसले जित्यो कसले हार्‍यो कथा संग्रह, विसं २०२१, दशलाख हिरोसिमातिर, ग्यास च्याम्बरको मृत्यु कथा संग्रह, सन् १९८५, जीवन महाअभियान, ऋग्वेद केही प्रमुख सूक्त २०६५ वि सं रहेका छन् ।
उनले समीक्षा साप्ताहिकको सम्पादक भएर काम गरे भने उनका कथा, लेख, निबन्ध आदि विभिन्न पत्र(पत्रिकाहरूमा प्रकाशित छन् । बि सं. २०३९ मा माधवी उपन्यासका लागि उनलाई मदन पुरस्कार प्रदान गरिएको थियो। त्यही वर्ष त्यही उपन्यासले साझा पुरस्कार पनि पाएको थियो । उनले लेखनाथ साहित्य पुरस्कार, देवीप्रसाद सापकोटा आमसञ्चार सम्मान, पद्मश्री सम्मान, राष्ट्रिय कलाश्री सम्मान आदिबाट सम्मानित भएका छन् ।