काठमाडौं । आखिर राज्यले चाह्यो भने काम गर्नेलाई भन्दा चाकडी गर्नेलाई नै महत्व दिँदो रहेछ भन्ने कुरा नेपाल विद्युत प्राधिकरणको नेतृत्व परिवर्तनले छर्लङ्ग बनाएको छ । आफ्नो स्वार्थ अनुकुलका ठेक्का पट्टाहरु लगाउन नपाएपछि आठ महिनादेखि रिसाएका ऊर्जामन्त्री दीपक खड्काले नेपाली काँग्रेसको समेत बदनाम हुने गरी मन्त्रालयमा बढाएको बेथितिले राजनीतिक रंगलाई समेत दुर्गन्धित बनाएको छ । यिनै मन्त्रीको दबाव र प्रधानमन्त्री रुचिमा विद्युत प्राधिकरणबाट पाँच महिना अवधि बाँकी रहेका कुलमान घिसिङलाई बर्खास्त गरेर प्रधानमन्त्रीका नातेदार हितेन्द्र शाक्यलाई भिœयाइएपछि प्राधिकरणको सुरक्षाका निम्ति सरकारले प्रहरीको जत्था नै परिचालन गर्नु परेको अवस्था छ । राजनीतिक रुपमा यो विषय चर्किएको छ भने राजावादीहरुको आन्दोलनलाई समेत थप बल पुगेको छ । लाज शर्म नभएपछि मान्छे संसदको रोष्टममा उभिएर कसरी बरबराउँछ भन्ने कुरा वर्तमान सरकारका ऊर्जामन्त्री दिपक खड्का हुन् । जसले १८ घण्टे लोडसेडिङ हुँदा काँग्रेसका पिठ्ठु मुकेश काफ्ले र अर्जुन कार्कीबाट विद्युत चुहावट नियन्त्रण र प्राधिकरणको आन्तरिक व्यवस्थापन भत्केको देखेनन् । इन्भर्टर कम्पनीको कमिशन खाने तत्कालिन ऊर्जामन्त्री डा. प्रकाशशरण महत संसदमा खडा छन् । यिनीहरू नै जनतालाई १८ घण्टा अन्धकारमा राखेर उद्योगीहरूलाई डेडिकेटेड फिडर र ट्रङ्क लाइनबाट विद्युत दिलाउने देशघाती, जनघाती हुन् । ऊर्जामन्त्रीले कुलमान घिसिङको खेदो खनेको धेरै भयो । उनले काम गर्न पनि दिएका छैनन् । प्राधिकरणलाई ३५ सय मेघावाट विद्य्ुत जुटाउने निजी क्षेत्र र उसका आफ्नै योजना बाहेक भारतबाट भिœयाउने ३५० देखि ४५० मेगावाट विद्युत हो । नेपालले अपर तामाकोशी ६५४ मेघावाट थपिएकै कारण लोडसेडिङबाट देश मुक्त भएको हो । तर त्यसको व्यवस्थापन प्रमुख कुरा हो । उद्योग चलाउने प्रिमियम शुल्क नतिर्ने ३४ उद्योगी प्रधानमन्त्रीका अन्नदाता हुन् । ऊर्जामन्त्री, अर्थमन्त्री, प्रधानमन्त्री एउटा कुलमानविरुद्ध खनिएको आठ महिना भयो । जसले मुलुकमा राजश्व नउठाएर देशलाई २७ खर्ब ऋण दिलाएकोमा वर्ग गर्छन् वर्तमान सरकारको समृद्धि र विकास भएको छ । कुलमानले कार्यान्वयन गरे व्यवस्थापनको तयारी गोकर्ण विष्ट ऊर्जामन्त्री भएदेखिनै शुरु भएको हो । कुलमानलाई साथ नदिएका मन्त्री खड्काले भयांकर सुधार गर्न सक्ने भ्रष्टाचारमा प्रख्याती कमाएका अर्जुन कार्की र मुकेश काफ्ले हुन् । जो प्राधिकरणका असफल, असक्षम व्यवथापकका रूपमा चर्चित थिए । भारतले विद्युत दियो, उचित व्यवस्थापन कसले ग¥यो । बालाजु क्षेत्रमा चोरीको विद्युत कसले रोक्यो, स्युचाटार स्टेशनको भद्रगोल सुधार्ने भारत हो कि कुलमान हो लम्पट मन्त्री ? त्यो बेला दिपक खड्का कता थिए ? उनले विनोद चौधरी र डा. सुनिल शर्माका कम्पनीहरूलाई ठूला आयोजनाका ठेक्का किन दिन खोजे ? यस्ता प्रश्न यहाँ उठ्नु स्वाभाविक छन् तर लाज हराउने गरी भएका दीपक खड्का बदनाम भएका छन् ।